Bir tacirin ıssız bir çölde bir ifritle arasında geçen ilginç bir olayın anlatıldığı masal, üç dervişin üç ayrı hikaye anlatarak taciri ifritin elinden kurtarmasıyla sona eriyor. Yorulmuş ve karnı acıkmış bir tacir şölde ufka uzun bir süre bakar. Görünürde biraz ilerdeki bir ağaçtan başka hiçbir şey yoktur. Tacir ağaca doğru yürür ve altına oturur. Yemek için yanında taşıdığı hurmaları çıkarıp yer ve o hurmaları boşluğa savurur. Bir ifrit karşısında belirir ve onu ölümle tehdit eder. Tacir ifritten tanıdıklarıyla vedalaşmak ve işlerini yoluna koymak için bir yıl mühlet ister. İfrit bunu kabul eder. Tacirin itiraz etmemesi ve ölümü kabul etmesi, kendisini sorumlu hissetmesini gösteriyor. Masallarda iyilik, birisine iyilik yapmaktan çok gerçekten iyi olmakla ilişkilidir. Tacirin sorumsuzca savurduğu hurma çekirdekleri, onun iyi bir insan olmayarak rastgele yaptığı bir hareketin sonuçlarıyla ilgilenerek bir iyi tanımı yapıyor masal.
